Домашняя работа

Однажды  пошел В лес гулять  со семьей. Мы мам хорошо провели Время: гуляли, увидели белочек и бабочек, а потом собрали красивые цветы для мамы и сестры. Они очень обрадовались.

 

 

Վահե- Արմեն-Իրանական գրականություն

էթփ

Ժպիտ

Ինչ տխուր է
Ժպիտն այն մանկան
Ինչպես
Մշտապես փայլուն կոշիկները
Անդամալույծի ոտքերին
Ինչպես
Մատիտը և սպիտակ թուղթը
Գրպանում մեռած պոետիա

Վահե-Արմենի՝ ժամանակակից իրանական գրականության ներկայացուցիչներից մեկի <<Ժպիտը>> բանաստեղծության մեջ հեղինակը մանկան տխուր ժպիտը համեմատում է անդամալույծի  փայլուն կոշիկների, մեռած պոետի գրպանում մատիտի և սպիտակ թղթի հետ։

Ես կարծում եմ, որ այս համեմատությամբ հեղինակը ցանկանում է  ասել, որ եթե երեխան տխուր է, ամեն  ինչն անիմաստ է դառնում։

 Մանկական

Փակում էի աչքերս եւ
Հաշվում էի մինչեւ հարյուր
          -Գնա
          Թաքնվիր

Քեզ գտնում էի
Ծովափին թողած քո ոտնահետքերից
Եվ կրիաների հայացքի ուղղությունից

Փակում եմ աչքերս եւ
Հաշվում եմ մինչեւ հարյուր
          -Գնա
          Թաքնվիր

Քեզ կգտնեմ
Ծովի վրա թողած քո ոտնահետքերից
Եվ կռունկների հայացքի ուղղությունից

<<Մանկական>> բանաստեղծության մեջ հեղինակը հիշում է իր մանկության օրերը, խաղերը ու իր ընկերներին։

 

 

 

Домашняя работа

Внук и робот
Жил оди́н профе́ссор. Зва́ли его́ Фёдор Ива́нович. Он был фи́зиком-теоре́тиком и тала́нтливым инжене́ром. Хара́ктер у него́ был серьёзный и о́чень стро́гий. Он о́чень люби́л, когда́ его́ слу́шались. И его́ действи́тельно все слу́шались, потому́ что он был о́чень у́мным и люби́л дава́ть прекра́сные и поле́зные сове́ты.
Его́ слу́шались и о́чень уважа́ли студе́нты, жена́, де́ти, сосе́ди, да́же други́е профессора́ и не́которые акаде́мики…
Но был челове́к, кото́рый его́ не слу́шался. И, что са́мое оби́дное, э́тим челове́ком был его́ со́бственный внук Его́р.
Но, на́до сказа́ть, Его́р не слу́шался никого́ – ни ма́му, ни па́пу, ни воспита́телей в де́тском саду́, ни учителе́й в шко́ле. Но Фёдора Ива́новича э́то не утеша́ло. Он о́чень расстра́ивался, серди́лся… И в конце́ концо́в реши́л, что не бу́дет бо́льше обща́ться с э́тим ужа́сным, непослу́шным мальчи́шкой… И переста́л встреча́ться с вну́ком.

Թոռն ու ռոբոտը
Ապրում էր մեկ պրոֆեսոր: Նրա անունը Ֆեդոր Իվանովիչն էր: Նա ֆիզիկայի տեսաբան և տաղանդավոր ճարտարագետ էր: Նրա բնավորությունը լուրջ եւ շատ խիստ էր: Նա շատ էր սիրում, երբ իրեն լսում էին: Եվ նրան բոլորը լսում էին, քանի որ նա շատ խելացի էր և սիրում էր տալ հիանալի և օգտակար խորհուրդներ:
Ուսանողները , կինը, երեխաները, հարևանները և նույնիսկ այլ դասախոսներ և որոշ ակադեմիկներ նրան լսում ու շատ հարգում էին։
Բայց մի մարդ կար, որը չեր լսում նրան: Եվ, ամենացավալին այն է, որ  այս մարդը իր թոռն էր, Եգորը:
Բայց պետք է ասել, որ Եգորը ոչ մեկին չէր  լսում՝ ոչ մայրիկին, ոչ  հայրիկին, ոչ  մանկապարտեզի դայակներին, ոչ  էլ դպրոցի ուսուցիչներին: Բայց Ֆեդոր Իվանովիչին դա չէր մխիթարում: Նա շատ տխրում էր, զայրանում… Եվ ի վերջո նա որոշեց, որ այլևս չի շփվել այդ սարսափելի, չլսող տղայի հետ … Եվ դադարեց հանդիպել իր թոռան հետ:

 

class work

Մենք բոլորս ապրում ենք մեր ընտանիքներում, օրվա մի մասն էլ անցկանցնում ենք մեր դպրոցում: Ես, իրոք, մտածում եմ, որ դպրոցը իմ երկրորդ տուն է, իմ կյանքի իմաստալից և կարևորագույն մի մասը: Ես, շատ եմ սիրում, թե ծնողներիս, թե հարազատներիս, բայց առանց դպրոցի, իմ դասընկերների, իմ դասագրքերի, իմ օրը այդքան հետաքրքիր չի լինի: Մենք, դպրոցում օրը սկսում ենք երգերով, հայկական պարերով և բանաստեղծություններ կարդալով: Ես և ընկերներս հնարավորություն ունենք ընտրել մի քանի սպորտաձևեր, Օրինակ՝ վոլեյբոլլը, ֆուտբոլը, բասկետբոլլը: Մեր դպրոցը տարբերովում է մյուսներից նրանով, որ ուսուցումը կատարվում է էլեկտրոնային ձևով: Մենք բոլորս ունենք մեր բլոգները, որտեղ ներկայացնում ենք մեր ամենօրյա աշխատանքները: Ես դպրոցում հասկացա, թե ինչ մասնագիտություն եմ ընտրելու:

We all live in our families, and some of our days are spent in our school. I really think that my school is my second home, a meaningful and important part of my life. I love both my parents and my relatives, but without my school, my classmates, my textbooks, my day will not be so exciting. We start the day at school with songs, Armenian dances and poems. My friends and I have the opportunity to choose some sports, such as volleyball, football, basketball. Our school differs from others by the fact that the teaching is done electronically. We all have our blogs where we present our daily work. At school, I realized what profession I would choose.